Post by Niko Black on Apr 8, 2018 16:50:28 GMT 1
IMIĘ: Niko
NAZWISKO: Black
WIEK: 18
PŁEĆ: Mężczyzna
UMIEJĘTNOŚCI:
- walka bronią sieczną (głównie nożami) na poziomie bardzo dobrym
- szycie
- gotowanie na poziomie podstawowym
- walka z użyciem pistoletu na poziomie podstawowym
OGÓLNY WYGLĄD:
Niski, zaledwie 154 cm młodzieniec o androgynicznej budowie ciała. Twarz gładka, dziewczęca, zupełnie jak u porcelanowej lalki, z dużymi szarymi oczami pozbawionymi życia. Włosy bardzo jasne, niemalże białe (osiwiał młodo z powodu traumy), do tego nosi perukę z długimi włosami. Dla ozdoby nosi czarną kokardkę utrzymującą perukę na miejscu. Stara się stylizować na młodą kobietę – nosi stanik z pushupem, do tego zawsze pończochy lub zakolanówki. Do tego ubiera haftowane sukienki, podobne do tych, które zakłada się na martwe dziewczęta, ewentualnie białe koszule i spódnice w różnych kolorach, a także pasujące buty.
PRZYNALEŻNOŚĆ: Zakład Pogrzebowy „Słoneczko”, asystent właściciela.
WYPOSAŻENIE:
- pluszowy jasnobrązowy miś ze skrytką na plecach
- portmonetka
- krótkie ostrze trzymane w „kieszonce” za pończochą
- srebrny medalik
SKRÓCONA HISTORIA:
Niko urodził się w 3 kwietnia 1973 roku w typowej dla klasy średniej rodzinie. Rodzice wspólnie prowadzili firmę zajmującą się księgowością, starali się jednak poświęcać dziecku wystarczająco dużo uwagi. Przez większość czasu żył jak typowe dziecko na przedmieściach San Francisco, miał pozbawione większych trosk życie. W dniu 13 urodzin on, jak i wielu innych doświadczyło słynnego bombardowania miasta. Na jego szczęście przebywał wtedy w piwnicy, szukając w kartonie zabawek, dzięki czemu zdołał przeżyć. Jego rodzice jednak nie mieli tyle szczęścia, zginęli na wskutek wybuchu bomby atomowej. Przez prawie dwa dni tkwił uwięziony, co skutkowało powstaniem traumy. W jej wyniku nieodwracalnie zmieniła się jego psychika, ponadto osiwiał. Wreszcie jednak został ocalony przez ratowników i trafił do obozu przejściowego, następnie do szpitala dziecięcego. Przez cały ten czas zdawał się nie kontaktować z otoczeniem, zupełnie zamilkł. Kilka miesięcy później jego życie zmieniło się na gorsze. On, jak i wiele innych „beznadziejnych przypadków”, zostało sprzedanych komórce rosyjskiej mafii zajmującej się szkoleniem młodych, posłusznych żołnierzy. Z uwagi na jego skrzywienie łatwo poddał się technikom manipulacyjnym. Ponadto, szukając miłości u starszych osób, bez wahania zgadzał się na wszystko, co też wykorzystano – brał narkotyki, uczestniczył w filmach pornograficznych skierowanych do pedofilii i innych zboczeńców. Minęło kilka lat. Spaczona psychika coraz bardziej się kształtowała. Zaczął się zwracać do siebie w rodzaju żeńskim, był bardzo uległy, dziewczęcy. Przyszedł jednak dzień, gdy został porzucony na pustkowiu po jednej z większych akcji. Na szczęście Niko był niedaleko Miami, dokąd też dotarł. Przez kilka tygodni żył na ulicy, póki podczas pewnej deszczowej nocy nie natrafił na pijanego geja, Jeremy'ego, którego przekonał do tego, by go zabrał na noc. Od tamtej pory mieszkają razem.
INFORMACJE DODATKOWE:
- ma zespół stresu pourazowego połączony z zaburzeniami osobowości
- zdarza się, że w środku nocy budzi się z krzykiem, następują wtedy ataki paniki połączone z regresem, powrotem do stanu sprzed bombardowania
- jest kanibalem (w trakcie „treningów” był zmuszany do jedzenia zwłok, z czasem sam zaczął to robić)
- uważa się za kobietę i zgodnie z tym poglądem tak się zachowuje
- nazywa Jeremy'ego „Wujkiem”, uważa go za autorytet
- sprawia kłopoty swojemu opiekunowi przez swój kanibalizm oraz obsesyjne zachowania seksualne, mimo to stara się mu pomagać w pracy
- srebrny medalik to jedyna pamiątka po rodzicach
- ma obsesję na punkcie ostatnich wydarzeń w Miami
NAZWISKO: Black
WIEK: 18
PŁEĆ: Mężczyzna
UMIEJĘTNOŚCI:
- walka bronią sieczną (głównie nożami) na poziomie bardzo dobrym
- szycie
- gotowanie na poziomie podstawowym
- walka z użyciem pistoletu na poziomie podstawowym
OGÓLNY WYGLĄD:
Niski, zaledwie 154 cm młodzieniec o androgynicznej budowie ciała. Twarz gładka, dziewczęca, zupełnie jak u porcelanowej lalki, z dużymi szarymi oczami pozbawionymi życia. Włosy bardzo jasne, niemalże białe (osiwiał młodo z powodu traumy), do tego nosi perukę z długimi włosami. Dla ozdoby nosi czarną kokardkę utrzymującą perukę na miejscu. Stara się stylizować na młodą kobietę – nosi stanik z pushupem, do tego zawsze pończochy lub zakolanówki. Do tego ubiera haftowane sukienki, podobne do tych, które zakłada się na martwe dziewczęta, ewentualnie białe koszule i spódnice w różnych kolorach, a także pasujące buty.
PRZYNALEŻNOŚĆ: Zakład Pogrzebowy „Słoneczko”, asystent właściciela.
WYPOSAŻENIE:
- pluszowy jasnobrązowy miś ze skrytką na plecach
- portmonetka
- krótkie ostrze trzymane w „kieszonce” za pończochą
- srebrny medalik
SKRÓCONA HISTORIA:
Niko urodził się w 3 kwietnia 1973 roku w typowej dla klasy średniej rodzinie. Rodzice wspólnie prowadzili firmę zajmującą się księgowością, starali się jednak poświęcać dziecku wystarczająco dużo uwagi. Przez większość czasu żył jak typowe dziecko na przedmieściach San Francisco, miał pozbawione większych trosk życie. W dniu 13 urodzin on, jak i wielu innych doświadczyło słynnego bombardowania miasta. Na jego szczęście przebywał wtedy w piwnicy, szukając w kartonie zabawek, dzięki czemu zdołał przeżyć. Jego rodzice jednak nie mieli tyle szczęścia, zginęli na wskutek wybuchu bomby atomowej. Przez prawie dwa dni tkwił uwięziony, co skutkowało powstaniem traumy. W jej wyniku nieodwracalnie zmieniła się jego psychika, ponadto osiwiał. Wreszcie jednak został ocalony przez ratowników i trafił do obozu przejściowego, następnie do szpitala dziecięcego. Przez cały ten czas zdawał się nie kontaktować z otoczeniem, zupełnie zamilkł. Kilka miesięcy później jego życie zmieniło się na gorsze. On, jak i wiele innych „beznadziejnych przypadków”, zostało sprzedanych komórce rosyjskiej mafii zajmującej się szkoleniem młodych, posłusznych żołnierzy. Z uwagi na jego skrzywienie łatwo poddał się technikom manipulacyjnym. Ponadto, szukając miłości u starszych osób, bez wahania zgadzał się na wszystko, co też wykorzystano – brał narkotyki, uczestniczył w filmach pornograficznych skierowanych do pedofilii i innych zboczeńców. Minęło kilka lat. Spaczona psychika coraz bardziej się kształtowała. Zaczął się zwracać do siebie w rodzaju żeńskim, był bardzo uległy, dziewczęcy. Przyszedł jednak dzień, gdy został porzucony na pustkowiu po jednej z większych akcji. Na szczęście Niko był niedaleko Miami, dokąd też dotarł. Przez kilka tygodni żył na ulicy, póki podczas pewnej deszczowej nocy nie natrafił na pijanego geja, Jeremy'ego, którego przekonał do tego, by go zabrał na noc. Od tamtej pory mieszkają razem.
INFORMACJE DODATKOWE:
- ma zespół stresu pourazowego połączony z zaburzeniami osobowości
- zdarza się, że w środku nocy budzi się z krzykiem, następują wtedy ataki paniki połączone z regresem, powrotem do stanu sprzed bombardowania
- jest kanibalem (w trakcie „treningów” był zmuszany do jedzenia zwłok, z czasem sam zaczął to robić)
- uważa się za kobietę i zgodnie z tym poglądem tak się zachowuje
- nazywa Jeremy'ego „Wujkiem”, uważa go za autorytet
- sprawia kłopoty swojemu opiekunowi przez swój kanibalizm oraz obsesyjne zachowania seksualne, mimo to stara się mu pomagać w pracy
- srebrny medalik to jedyna pamiątka po rodzicach
- ma obsesję na punkcie ostatnich wydarzeń w Miami